آموزش کوک کردن ویولن

کوک کردن با تیونر دیجیتال
یکی از ساده‌ترین روش‌های کوک کردن سازها از جمله ویولن استفاده از دستگاه تیونر دیجیتالی است. نحوه کار این دستگاه به این صورت است که با کشیدن آرشه بر سیم بدون انگشت‌گذاری (دست‌باز) دستگاه فرکانس دقیق سیم و نوتی را در حال حاضر در حال اجرای آن هستید بر روی صفحه دیجیتالی نمایش می‌دهد و تنها کاری که باید انجام دهید چرخاندن گوشی‌ها  یا پیچ‌های تنظیم دقیق ویولن برای رسیدن به فرکانس و نوت مورد نظر است. دقت کنید که برای هر سیم یک گوشی مجزا در بالای دسته ساز و همینطور یک پیچ تنظیم دقیق در قسمت سیم‌گیر ویولن موجود است.
تیونرهای در قیمت‌ها و کیفیت‌های مختلفی در بازار موجود هستند و بسته به میزان بودجه خود می‌توانید تیونر مورد نظرتان را انتخاب کنید.
با پیشرفت گوشی‌ها و تبلت‌های هوشمند برنامه‌هایی برای کوک ویولن نیز طراحی شده‌اند که بدون هیچ هزینه‌ای می‌توانید آنها را تهیه و استفاده کنید. کیفیت این برنامه‌ها مانند تیونرهای میان رده بازار است و برای استفاده روزمره بسیار مناسب هستند

چگونه تمرین موثرتری داشته باشیم؟

نواختن ساز، یک فعالیت هنری زیبا است که خلاقیت شما را افزایش می دهد. ولی کسب مهارت در این حوزه نیازمند زمان، تلاش، و مهم تر از همه، تمرین است. اگر برنامه ریزی داشته باشید، دوره های پایه را با تمرینات گرم کردن و سرد کردن کامل کنید، و خود را مدام به چالش بکشید، سازتان را به طور موثری خواهید نواخت.

آشنایی با ساز سرنا

معرفی ساز سرنا
در کشور ما این ساز تحت عناوین نظیر به زرنا – ذرنا – ذورنا نامیده می شود. ساز سرنا در بین اقوامی نظیر بلوچ ها – کردها – گیلانها – ترک ها و فارس و مازندران وجود دارد. البته در همه اقوام به این نام معروف نیست مثلاً در میان بلوچ ها به شیدی ( shidi ) در میان کردها شمال خراسان به پیق ( pjg ) معروف است در مازندران به سرنا ( serna ) یا درنا ( zerna ) معروف است.

آشنایی با ساز کنترباس و تفاوت آن با خانواده ویولن

دوبل باس یا همان کنترباس، سالهای سال است که بعنوان بزرگترین ساز زهی، عضو جدایی ناپذیرارکسترهای سمفونیک قلمداد می شود. علاوه بر آن از زمان پیداش موسیقی Jazz استفاده از این ساز در ارکسترهای کوچک و بزرگ Jazz بعنوان یک عامل اصلی نگهدارنده ریتم، در کنار درامز و نیز اجرای سولو همواره مورد توجه بوده است.
بزرگ ترین ساز خانواده زهی – آرشه ای ها محسوب می شود . دارای بم ترین گستره صوتی در خانواده های زهی – آرشه ای ها می باشد . کوک سیم های این ساز به ترتیب از زیر به بم عبارت است از : سل (سیم اول) ر (سیم دوم) لا (سیم سوم) می (سیم چهارم) سیم های کنترباس برعکس سیم های ویلن کوک می شوند . این ساز یک اکتاو بم تر از نت نوشته شده صدا می دهد.
این ساز دارای ۴ سیم است، اما نمونه‌های ۵ سیمه این ساز نیز وجود دارد.( کنترباس‌های ۵ سیمه قادرند ۴ نت بمتر از کنترباس‌های ۴ سیمه اجرا کنند) سیم‌های کنترباس با فاصلهٔ چهارم درست کوک می‌شوند. اولین سیم کنترباس که زیرترین کوک را دارد .

آشنایی با ساز ساکسیفون

آشنایی با ساز ساکسیفون
ساکسیفون در اندازه های متفاوت در اوایل دهه 1840 ساخته شد و ساکس برای آن یک حق اختراع 15 ساله در 28 ژوئن 1846 بدست آورد.ساکسوفون یا ساکسیفون یک ساز از خانواده سازهای بادی و قمیشی است. ساکسوفون یکی از سازهای بادی است که معمولاً از جنس برنج است و یک قمیش مشابه قمیش کلارینت دارد.

آشنایی با ساز ابوا

ابوا :
این ساز جزو ساز های بادی چوبی دو زبانه به وجود می آید.

سابقه ی تاریخی این ساز به عصر باستانی یونان و ساز آئولوس ( Aulos)
و همچنین تمدن مصر و ایران و چین و عرب می رسد. از قرن ۱۴ دگرگونی در این ساز آغاز شد.
در قرن ۱۷ از سورنای سوپرانو ( ملودی نواز ) و ساز های مشابه آن، ساز تکامل یافته ابوا به وجود آمده.
احتمالا اولین ابوا توسط خانواده ی هوتتره ساخته و توسط موزیسین های دربار لویی ۱۴ نواخته شده اند.

آشنایی با ساز نقاره

معرفی ساز نقاره
ساز نقاره یا ناقاره یک نوع ساز می باشد که در ایام قدیم هنگام جنگ آنرا می نواختند.نقاره انواع مختلفی دارد و در مناطق مختلفی از ایران بکار می رود مثل نقاره خطه شمال کشور ,نقاره سنندج , نقاره فارس .
ناقاره از دو طبل کاسه مانند درست شده که کاسه ی بزرگتر صدای «بم» و کاسه کوچیکه صدای «زیر» می‌دهد. کاسه‌های نقاره(ناقاره) را از مس یا سفال درست می‌کنند و روی آن پوست گاو و یا گوسفند می‌کشند. برای نواختن ساز نقاره معمولاً آن رابر روی پایه‌ای مخصوص سوار می‌کنند، در مجالس خانگی یا مشابه، ساز را بر روی قطعه فرشی قرار می‌دهند و با دو ترکه‌ی نازک چوب بر روی آن می‌کوبند.

آشنای با ساز قیچک

قِـیچَک یا غیژک یکی از سازهای زهی در موسیقی ایرانی است که مانند کمانچه با آرشه نواخته می‌شود. جنس کاسهٔ طنینی قیچک از چوب گردو یا توت بوده و سیم‌های آن فلزی هستند. ساز قیچک دارای قدمت بسیار زیادی است و در موسیقی نواحی ایران کاربرد فراوانی داشته و دارد. این ساز از نظر نوازندگی شبیه به ویولن‌سل است و حتی در نوع بزرگ‌تر آن که به قیچک بم معروف است، از آرشهٔ ویولن‌سل استفاده می‌شود.
 
قیچک‌نواز هنگام نوازندگی، قیچک را نشسته به صورت عمودی با دست چپ نگه می‌دارد و با دست راست آرشه را به صورت افقی در حرکات رفت و برگشت بر سیم‌های آن می‌کشد. طول ساز قیچک‌ حدود 56 سانتی متر است.
 

آشنایی با ساز ترومپت

ترومپت از سازهای بادی برنجی است و که در محدوده سوپرانو زیرترین صدا را در بین سازهای بادی برنجی می‌تواند تولید کند. ترومپت از نظر ظاهر بسیار شبیه به کورنت است. فرق آن با کورنت در لوله آن است که در بیشتر طول خود قطری یکسان دارد. ترومپت در انواع موسیقی‌های امروزی مانند موسیقی کلاسیک، موسیقی جاز، موسیقی پاپ بکار می‌رود.
لوله ترومپت به صورت مخروطی ویژه‌است که به دهانه‌ای ناقوسی منتهی می‌شود لوله این ساز تا سده ۱۵ به شکل مستقیم ساخته می‌شده و از آن به بعد به شکل منحنی ساخته می‌شود. بر روی لوله سه دگمه مشاهده می‌شود که اولی باعث ازدیاد طول لوله برای بدست آوردن یک پرده بم می‌شود، فشار دگمه دوم صوت را نیم پرده و فشار دکمه سوم یک پرده و نیم پایین می‌آورد.

آشنایی با ساز هنگ

                                                                                                          

 هنگ درام
هنگ درام سازیست مانند ناقوس و زنگ که از طریق لرزش و ارتعاش بدنه ساز صدا تولید میشود که نخستین بار در سال ۲۰۰۰ توسط Felix Rohner and Sabina Schärer در شهر برن در سوئیس ساخته شده و نام کمپانی سازنده آن PANArt Hangbau AG میباشد.

 این ساز از دو نیم پوسته فولادی تشکیل شده که به یکدیگر متصل شده اند.

ساز هنگ از همان قوانین پایه فیزیک که برای ساز Steelpan استفاده شده بهره میگیرد ولی به گونه ای تغییر یافته که به مانند یک نوسان کننده Helmholtz عمل کند. ساخت ساز هنگ نتیجه چندین سال تحقیق بر روی ساز steelpan و دیگر سازها بود.
سازنده این ساز به بهبود شکل و جنس مورد استفاده برای ساخت هنگ ادامه داده و تا کنون چندین نوع از این ساز بوجود آورده است.