آشنایی با ساز چنگ

«چنگ» در ایتالیایی و اسپانیایی Arpa، در آلمانی Harfe، در فرانسه Harpe و در انگلیسی Harp خوانده می شود.

تاریخ چنگ

پیدایش چنگ از پیدایش کمان نشأت گرفته است؛ در اثر تیراندازی، زه مرتعش می شده و صدای کمی به گوش می رسیده است. چنگ های اولیه شبیه کمانی از نی و چوب بوده که زهی میان آن کشیده شده است.

چنگ در خاور نزدیک
منشأ و مبدأ چنگ به میانرودان یا همان «مزوپوتامیا» باز می گردد. نخستین چنگها و همینطور لیره، 3500 سال پیش از میلاد در سومر یافته شده اند. برخی از آنان در گورها و مقبره های سلطنتی «اور» که شهری باستانی در جنوب میانرودان و از شهرهای متمدن سومر و اکد بوده و هم اکنون یکی از مناطق باستانی پر ابهت در عراق به حساب می آید یافت شده اند. قدیمیترین نقش و نگار های چنگ، در پرسپولیس ایران باستان مربوط به 500 سال پیش از میلاد و در مصر مربوط به 400 سال پیش از میلاد دیده می شوند. شکوفایی چنگ در سرزمین پارس ها همراه با نوآوری آن به 3000 سال پیش از میلاد باز می گردد. در 1900 سال پیش از میلاد، ایرانیان چنگهای زاویه دار را به صورت عمودی یا افقی با جعبه ای از صدا در آوردند.

آشنای با ساز عود یا بریط

معرفی ساز بربط یا عود – بَربَط یا عود سازی زهی است که در خاورمیانه و کشورهای عربی رایج است و از قدیمی ترین سازهای شرقی و ایرانی به شمار می رود. این ساز در حقیقت نوعی سمبل تاریخی برای سازهای ایرانی است.
● تاریخچهٔ بربط
از آن جا پیشینه ٔ این ساز به ۱۹۷۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد، می توان آن را از اصیل ترین سازهای موسیقی ایران زمین به شمار آورد. آثار باستانی میان رودان متعلق به هزارهٔ دوم پیش از میلاد، نگارهٔ مردی ایستاده را نشان می دهد که به نواختن بربط مشغول است.
در حقیقت سومری های باستان نخستین مردمی هستند که در آثار به جای مانده از آن ها ردپایی از این ساز در دیده می شود. ساز عود در ایران پیش از اسلام به نام بربط شناخته می شد و پس از سومری ها و در دوران هخامنشیان رواج داشته است. این ساز در عهد ساسانی بیش از همه ادوار متداول بوده است.
گویا در اوایل اسلام به کشورهای عربی راه یافته و جانشین سازی به نام «مزهر» شده است. بر پایهٔ بعضی از اسناد «ابن سریح ایرانی نژاد» نخستین کسی است که در عربستان و در قرن اول هجری عود فارسی یا بربط را نواخته و نوازندگی آن را آموزش داده است. الاغانی می گوید:آشنایی او با عود از آنجا شروع شد که «عبدالله ابن زبیر» جمعی از ایرانیان را به مکه دعوت کرده بود تا خانهٔ کعبه را تعمیر کنند. دیوارگران ایرانی عود می زدند و اهل مکه از ساز و موسیقی ایشان لذت می برند و آن را تحسین می کردند، ابن سریح پس به عود زدن پرداخت و در این صنعت سرآمد هنرمندان زمان گشت

آشنایی با ساز قانون

تاریخچه

قانون سازی است متعلق به خانواده سیتار
(cythare) که در سده های میانی تحت عنوان canon  یا miocanon  به اروپا برده شد. این ساز  به شکل ذوزنقه ی قائم الزاویه و از سازهای مضرابی که در ساخت آن چوب ، فلز ، استخوان ، پوست ، زه و مواد دیگری به کار رفته است. قانون از نظر ساختمان جزو گروه سازهای ذرات الاوتار مطلق زخمه ای است که دارای سیم های آزاد است ، بنابراین نیازی به پرده بندی و گرفتن سیم ندارد و ایجاد نواهای چند صدایی به آسانی با آن امکان پذیر است.
برخی اختراع این ساز را به افلاطون نسبت می دهند و عده ای بر این باورند که مخترع این ساز فارابی است و برخی دیگر می گویند منشا آن خراسان بوده و در قرن سیزدهم میلادی در موصل پیدا شده، هر چند هیچ یک از این نظردهندگان دلیلی بر ادعای خود ندارند. واقعیت این است که در فرهنگ کلاسیک شرق ، ردی از سازهای خانواده سیتار پیدا نشده و سرچشمه بسیاری از سازهای دیگر ، تاریک مانده است. آنچه بیشتر محتمل می رسد این است که قانون از سرزمین های خاور نزدیک به اروپا رسیده و در کشورهای اروپایی با مکانیزه کردن آن ، بزرگترین ساز کلاویه دار سیمی را ساخته و پرداخته اند.قانون را باید سازی از اوایل اسلام دانست. ترک ها زمانی چند این ساز را فراموش کرده بودند ، اما از زمان محمود دوم ، عمر افندی آن را از شام به ترکیه آورد و به سرعت میان مردم رواج یافت. فارابی این ساز را هزار سال پیش بصورت 45 سیمی اختراع و در کتاب خود " الموسیقی الکبیر " بیان کرده است. صفی الدین آن را " نزهه " نامیده است . امروزه در سراسر آفریقا ، آسیا و اروپا این ساز نواخته می شود.نام ساز از واژه یونانی kanon  گرفته شده که در آن زبان به مفهوم قانون و قاعده است.

راهنمای خرید دف و نکات کلیدی

دَف، یکی از ساز های کوبه ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی در اطراف و پوست نازکی بر سطح آن می باشد و با ضربه‌های انگشت آن را می‌نوازند.

دَف دارای مشخصاتی بسیار مشابه با دایره می‌ باشد، تفاوت عمده ی دَف با دایره در اندازه آن است، در واقع دَف در اندازه‌ای بزرگ تر از دایره ساخته می‌ شود. دَف ها صدای بم تری به نسبت دایره دارند که همین امر باعث گردیده تا صدایی کاملاً جذاب و متفاوت از دایره داشته باشند.

با توجه به مطالب درج شده در کتب موسیقی و اشعار قدیمی در مورد این ساز، در دوره اسلامی ایران، از دَف برای پشتیبانی و حفظ وزن در گروه های موسیقی و مجالس عرفانی استفاده می شده و رکن اصلی این مجالس بوده و قوالان هم زمان با خواندن سرود از آن استفاده می کردند.

راهنمایی و نکات مفید برای خرید گیتار الکتریکی

اولا قبل از هرچیز پیشنهاد میکنم خرید گیتار رو تنهایی انجام ندید. یا با دوستی یا استادتون یا بالاخره کسی که توی این کار واردتره هماهنگ کنید و ازش کمک بگیرید. اما اگه خواستید تنها برید حواستون باشه :

۱- توی خرید گیتار الکتریک در ایران پول حرف اول رو میزنه! اون هم توی بازار محدود ایران که یه جورایی قیمتها کاملا دل بخواهی تعیین میشه! سعی کنید مواردی مثل رنگ گیتار، قیافه خاص گیتار رو اصلا مدنظر قرار ندید .

اون هم به چند دلیل. دلیل اول اینکه این موارد بیخود باعث افزایش قیمت ساز میشن و مورد دوم اینکه خیلی سازهای به دردنخور هستن که فقط قیافه جذابی برای بعضی ها دارن که میتونه جذبشون کنه. خلاصه سعی کنید کیفیت ساز مدنظرتون باشه نه ظاهرش. این حرف در زمانی که شما بخواید یه ساز دست دوم بخرید اهمیتش چند برابری پیدا میکنه چون ممکنه یه ساز که ظاهرش یه کم داغون باشه ولی Playability خیلی خوبی داشته باشه رو بتونید با قیمت پایینتری بخرید ولی تحت تاثیر ظاهر نه چندان مناسبش از دستش بدید. پس سعی کنید که اشتباه بزرگیه. سعی کنید ظاهر براتون چندان مهم نباشه.