معرفی ساز چینی سیون
ساز بادی سوون یکی از قدیمی ترین سازهای چینی با قدمتی نزدیک به 7 هزار سال است.
روایت است که "سیون "از نوعی وسیله شکاری تقلید شده است. در زمان قدیمی مردم اغلب با پرتاب توپ گلی و یا سنگی که یک طرف آن با طناب وصل شده بود ،به شکار پرندگان و حیوانان می‌پرداختند. از انجا که اینگونه توپ توخالی بود و هنگام پرتاب به دلیل وزش باد صدایی از آن به گوش می‌رسید ؛ بعدها مردم برای تفریح در سوراخهای این توپ را فوت می کردند و این وسیله شکار بتدریج به آلت موسیقی "سیون " مبدل شد.
ساز "سیون "در ابتدا از سنگ و یا استخوان و سپس با سفال درست می‌شد و اشکال گوناگون مثل شلغمی شکل، بیضی شکل، شکل توپ، ماهی و گلابی دارد. روی سر این "سیون " یک دهانه بادی موجود است و ته آن مسطح بوده و در دو جناح آن سوراخهای صوتی هست. قدیمی‌ترین "سیون " فقط یک سوراخ داشت و سپس بتدریج با چند سوراخ تهیه شد و در اواخر قرن سوم قبل از میلاد "سیون "شش سوراخی بوجود آمد.
این ساز در تاریخ موسیقی چین عمدتا در موسیقی دربار سلسله‌ها کاربرد داشته است در موسیقی دربار چین دو نوع سوون رواج داشت و اغلب با یک ساز بادی بامبوئی به نام تسی یکجا نواخته می‌شود.
" تسائو چن " پروفسور کنسرواتوار چین به تهیه "سیون "سفالی تقلیدی دست زد و "چن جون " کنسرواتوارتیان چین، "سیون " سفالین نوع جدید با ۹ سوراخ را طراحی کرده و با سفال قرمز رنگ درست نمود. این گونه "سیون " اصلاح شده از نظر حجم صوت و دانگ صدا از "سیون "قدیمی خیلی یهتر شده است و در هنگام نوازندگی با عادات معاصر بیشتر وفق دارد و می‌تواند در تک نوازی ،گروه نوازی و همراهی موسیقی مورد استفاده قرار گیرد. پبدایش "سیون "سفالین با ۹ سوراخ نشانه تجدید حیات "سیون "قدیمی چین است.
"چاو لین شان " از گروه رقص و آواز استان "حو به " باچوب بسیار سخت بنام "پاداوک ""سیون " با ۱۰ سوراخ را تهیه کرد که می‌تواند صوت بسیار بلند ایجاد کند. "سیون " در تاریخ موسیقی چین بطور عمده در موسیقی دربار سلسله‌ها بکار می‌رفت. در موسیقی دربار از دو نوع "سیون " استفاه می‌شد. یکی که شکل آن به کوچکی تخم مرغ است، حجم صوت بالا دارد و دیگری که شکل آن نسبتا بزرگ است و صوت نیرومند و پائین دارد. اغلب با یک ساز بادی بامبوئی بنام "تسی" یکجا نواخته می‌شود.
