معرفی موسیقی راک
موسیقی راک گونه‌ای موسیقی عامه پسند که در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی در امریکا با شکل گرفت و از نظر تأثیرات اجتماعی و گستردگی شنوندگانش در بین انواع موسیقی بی‌همتا است. نام راک کوتاه شده عبارت راک اند رول است و از فعل to rock در زبان انگلیسی به معنای جنباندن و تکان خوردن می‌آید.
از اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی نام راک اند رول صرفاً به موسیقی دهه ۵۰ و ۶۰ اطلاق شده ولی نام راک همچنان به‌عنوان نام فراگیر این گونه (که شامل راک اند رول هم می‌شود) به‌کار می‌رود. این موسیقی در بلوز ریشه دارد.
ساز بادی سوون یکی از قدیمی ترین سازهای چینی با قدمتی نزدیک به 7 هزار سال است.
روایت است که "سیون "از نوعی وسیله شکاری تقلید شده است. در زمان قدیمی مردم اغلب با پرتاب توپ گلی و یا سنگی که یک طرف آن با طناب وصل شده بود ،به شکار پرندگان و حیوانان می‌پرداختند. از انجا که اینگونه توپ توخالی بود و هنگام پرتاب به دلیل وزش باد صدایی از آن به گوش می‌رسید ؛ بعدها مردم برای تفریح در سوراخهای این توپ را فوت می کردند و این وسیله شکار بتدریج به آلت موسیقی "سیون " مبدل شد.
ساز "سیون "در ابتدا از سنگ و یا استخوان و سپس با سفال درست می‌شد و اشکال گوناگون مثل شلغمی شکل، بیضی شکل، شکل توپ، ماهی و گلابی دارد. روی سر این "سیون " یک دهانه بادی موجود است و ته آن مسطح بوده و در دو جناح آن سوراخهای صوتی هست. قدیمی‌ترین "سیون " فقط یک سوراخ داشت و سپس بتدریج با چند سوراخ تهیه شد و در اواخر قرن سوم قبل از میلاد "سیون "شش سوراخی بوجود آمد.
کلارینت یکی از سازهای بادی قمیشی است و مهم ترین ساز بادی ارکستر محسوب می شودکلارینت بزرگترین محدوده موسیقی را در بین سازهای معمول بادی دارد. کلارینت خانواده گسترده ای دارد و عموما منظور از کلارینت در حالت عمومی نوع سوپرانوی آن است.
کلارینت بزرگترین محدوده موسیقی را در بین سازهای معمول بادی دارد.سازمان دهی پیچیده کلیدی که این محدوده وسیع موسیقی را ممکن ساخته است ممکن است نوازندگی کلارینت را در بعضی از پاساژها غیراستادانه کند.
تقریبا تمامی کلارینت های پیکولو و سوپرانو کیورک دارند که آنها را قادر به نواختن نت E پایین C می کند. بعضی از کلارینت های B بمل تا E بمل اکتاو سوم نیز پایین می روند تا محدوده ای برابر با کلارینت A داشته باشند. برای کلارینت B بمل پایین ترین نت در محدود موسیقی اش، نت D اکتاو سوم است. اکثر کلارینت های آلتو و باس کلید اضافه برای نواختن E بمل سوم دارند. کلارینت های باس مدرن و با کیفیت حرفه ای، کیورک اضافه برای تا C اکتاو سوم رفتن را نیز دارند.
دستگاه های موسیقی ایرانی شامل دوازده آواز می باشد.
آوازها شامل: ۱) شور ۲) ابوعطا ۳) بیات ترک ۴) افشاری ۵) دشتی ۶)همایون ۷) اصفهان ۸) سه گاه ۹) چهارگاه ۱۰) نوا ۱۱) راست پنج گاه ۱۲) ماهور می باشد.
بررسی آواز شور:
ک روز به شیدایی در زلف تو آویزم وز دو لب شیرینت صد شور برانگیزم
تعریف: آوازی که به طریقی چشم گیر و پسندیده باعث به وجود آمدن وجد و حال شود شور خوانده شده است.
محل قرار نت شاهد درجه اول گام شور گسترده ملودی تا درجه چهارم گام
قدما این دستگاه را تحت عنوان ام الاواز نیز خوانده اند. از این دستگاه چهار آواز مهم مشتق می شود که به ترتیب قرار نت شاهد( ابو عطا، بیات ترک، افشاری، دشتی) هستند. دو تا از این مشتقات گامشان با شور یکی است. مانند ابوعطا و دشتی. و فرودهای نهایی این دو آواز به دستگاه شور انجام می شود.دو آواز دیگر افشاری و بیات ترک ضمن استقلال گام، فرودهای نهایی در درآمدهای خودشان انجام می شود.
آشنایی با ساز ماندولین
ماندولین سازی است کوچک‌تر از گیتار و تا حدی گلابی شکل، دارای هشت سیم است که دو به دو به هم جفت شده‌اند که چهار زوج‌سیم تشکیل می‌دهند و رایج‌ترین کوک برای این سیم‌های جفت، فاصله پنجم درست است.
این ساز از خانواده لوت است و از حدود سال ۱۶۰۰ به ایتالیا برده شد. ماندولین با مضراب یا زخمه انگشتان نواخته می‌شود. نه فقط قادر به اجرای نت‌های کوتاه جدا است، بلکه سیم‌های زوج آن امکان تعادل بسیار سریع بین دو نت هم فاصله را به وجود می‌آورد به طوری که افهٔ نسبتاً طویل با نوعی ترمولو منتج می‌گردد. صفحه انگشت‌گذاری آن پرده‌بندی شده‌است.
چُگور، چوگور یا قُپوز سازی است از خانوادهٔ سازهای زهی مقید از ردهٔ تنبور که به آن دوتار نیز می‌گویند. چگور مرکب از یک قطعه چوب مجوف بر شکل عودی کوچک است که دارای پنج وتر می‌باشد.
ساختمان این ساز از یک کاسه طنینی گلابی شکل و دسته‌ای مانند دسته تنبور تشکیل می‌شود. کاسه اش از سه‌تار بزرگ‌تر است. نوعی از چگور، دو تار فلزی دارد و به همین سبب به آن دوتار نیز می‌گویند.
تلفظ صحیح این ساز کاخون می باشد . در ایران تلفظ کاخن نیز متداول است.
کاخون(Cajon) لغتی اسپانیایی به معنی«جعبه ، صندوق ، صندوقچه ، کمد کوچک یا میز کشودار کوچک» است که به نوعی ساز کوبه ای اطلاق می شود . نوازنده بر روی کاخون می نشیند و با ضربات کف دست و انگشتان که بر روی صفحه جلویی ساز می کوبد ، صدایی خاص و زنگ دار تولید می کند .
هورن سازی بادی برنجی متشکل از یک لوله مارپیچ نسبتا بلند است که قدمت آن به سال 1650 بر می گردد. در آن زمان در کشور انگلستان از چنین وسیله ای به عنوان شیپور شکار استفاده می شد
فرانسوی ها آن را 'هورن آلمانی' می نامیدند، آلمانی ها نام 'شیپور شکار' را به کار می بردند و انگلیسی ها نیز این ساز را به نام 'هورن فرانسوی' می شناختند. در سال 1960 انجمن بین المللی هورن، نام رسمی این ساز را 'هورن horn ' اعلام نمود. در حال حاضر نیز اغلب موسیقی دانان این ساز را 'هورن' می نامند.
مشخصات کلی ساز
هورن سازی مخروطی شکل شبیه به کورنت و ساکس هورن (نوعی شیپور برنجی) است، برخلاف ترومپت و ترومبون که استوانه شکل هستند، هورن مخروطی شکل است و قطر ثابتی ندارد. اغلب سازهای برنجی سوپاپ دار، از سوپاپ متحرک (پیستونی) استفاده می کنند، اما در هورن های مدرن، سوپاپ های چرخنده به کار می رود؛ هر چند در نمونه های قدیمی تر این ساز که در استرالیا و فرانسه وجود دارند، کماکان از پیستون استفاده می شود.
